Daar zijn we dan!
Blijf op de hoogte en volg Corinne
27 September 2012 | Zambia, Chipata
Aangekomen in Chipata, na een lange, slopende reis van in totaal, van deur tot deur, 26 uur. De eerste paar dagen alweer zoveel (herkenbare) indrukken opgedaan, dat we door de vermoeidheid daarvan al om acht uur op bed lagen. Maar dat zal de komende tijd ook niet heel anders zijn, omdat de Afrikaanse zon hier al om zes uur achter de bergen verdwijnt.
De eerste twee dagen dat we hier waren, hebben we al zoveel gezien en gedaan. Ik dacht bij mezelf, hoe moet ik al die geweldige indrukken en ervaringen in mijn hoofd opslaan om vervolgens aan het eind van de dag op papier te zetten en ook met jullie te kunnen delen?! Ik heb er maar een schrift bij gepakt en ben gaan schrijven. Het doet wel goed om op die manier het hoofd weer even leeg te spoelen om vervolgens weer te vullen met nieuwe indrukken! Maar, ik zal jullie sommige belevenissen en details besparen, om er geen eindeloos lang reisverslag van te maken.. hoop ik… Ten slotte zou ik dan bij terugkomst ook helemaal niets meer te vertellen hebben! Ik zal ook af en toe een foto of filmpje toevoegen, zodat jullie er hopelijk enigszins een heel klein beetje meer beeld bij krijgen.
Tot nu toe zijn we vooral nog bezig geweest met Zambia leren kennen, écht leren kennen. Maandagavond, nadat we na de lange vlieg- en busreis eindelijk aangekomen waren in Chipata, werden we bij Father Mattias en Father Jakob, de priesters van het Bisdom, hartelijk verwelkomd met een uitgebreide Zambiaanse maaltijd, met soep, kerrierijst, nsima (soort stevige substantie van warm gemaakte maïsmeel), pasta met groente, voor de liefhebbers kip en vis, salade en als toetje een speciaal voor ons gemaakte welkomsttaart.
Ondertussen hadden we ook al even kennis gemaakt met onze huisgenoten, een Amerikaan, drie Duitsers, een paar spinnetjes iets groter dan ik gewend ben, een ongeveer 25cm lange hagedis en de eerste van vele kakkerlakken zo groot als een speelgoedautootje (en zo bewegen ze zich ook voort…).
Het sanitair is overigens ook uiterst luxe, in vergelijking met de 'poecriba' die ik vorig jaar gewend was. Prima toiletpotten en heerlijke verfrissende douches boven je hoofd! Hierover zal ik niet verder in detail treden, je ziet het wel op de foto’s/filmpjes.
De eerste nacht prima doorgebracht. Ik wel, anderen hadden last van de warmte, reizigersdiarree of mijn geklets.. ik moet kennelijk nog even wennen aan dit nieuwe bed. Dinsdag hebben we de stad verkend. ‘s Ochtends eerst weer heerlijk ontbeten bij de Fathers, waarna we naar de bank gingen om de eerste kwacha’s (het Zambiaanse geld) te pinnen en onze weg te vervolgen naar de Spar om een sim-kaart en ‘talktime’ te kopen. Het adres en mijn Zambiaanse telefoonnummer staat onderaan deze blog. Verder zijn we naar Shoprite, de iets goedkopere supermarkt, en de markt geweest. Veel herkenbare geuren, geluiden en kleuren: de gedroogde vistorens, die even erg stinken, de mooi opgestapelde fruit- en groentesoorten en de Zambianen die je achter je rug om ‘mzungu’ (blanke) hoort zeggen.
Na de lunch hebben we nog een rondje stad gedaan en onderweg een mooie chitente (omslagdoek) gekocht. Het bijzondere van deze middag was (ook) het feit dat het in een keer heel hard ging regenen! Nu al! Het regenseizoen hoort normaliter een maand later te beginnen. Wel verfrissend. En dan regent het ook niet een klein beetje, het ging gepaard met onweer en hagel! We waren net op tijd om te schuilen bij de golfclub, voor een flesje bier. Bizar om te zien dat het in het droge Afrika toch zo hard kan regenen.
Gisterenavond wilden we onze eerste maaltijd klaarmaken: macaroni. Maar door de hevige regen en onweer was de stroom uitgevallen, dus deed ons fornuis het niet. Onze huisgenoten meenden dat de stroom na ongeveer 1,5 uur wel weer zou terug komen, maar uitgerekend in onze situatie liep dit gemiddelde met een uur uit. Ondertussen waren we maar met een broodmaaltijd begonnen. Bij kaarslicht dineren en kaartspelen is echter ook zeer sfeervol!
De eerste avond hebben we ook grotendeels met de Amerikaan Jo en de Duitser Stefhan doorgebracht en hebben we de Duitse versies van de Black Stories ‘Broodje Albatros’, ‘Romeo en Julia’ en ‘De man in de telefooncel’ gedaan. Erg komisch.
Woensdag hebben we kennisgemaakt met onze lokale contactpersonen, de ‘teachers en sisters’, en hebben we een rondleiding gekregen langs de scholen waar we aan het werk zullen gaan. Je smelt gewoon weg als je al die zwarte koppies door de ramen en open deuren naar je ziet gluren en als je zwaait, zwaaien ze met een brede glimlach terug.
’s Avonds hadden we wederom geen stroom, dus maakten we maar weer een broodmaaltijd klaar. We zeiden tegen elkaar, zodra de lamp weer aan gaat zetten we het fornuis aan en maken we macaroni!
Vandaag, donderdag 27e, heb ik met Peter (onze landencoördinator/docent, die 4 okt. weer terug gaat naar Nederland), Fabiënne en Jotte (studenten Psychomotorische therapie: PMT) Cheshire Home (soort opvangtehuis voor lichamelijk beperkte kinderen) en Hillside Basic School (basisschool met o.a. special needs-klassen) bezocht. We hebben afgesproken dat ik maandag met een verstandelijk beperkt jochie aan de slag ga bij Cheshire Home en dinsdag ga ik observeren in de special needs-klassen van Hillside b.s.. Ik heb er zin in!
Vanmiddag hebben we ook eindelijk van een heerlijke pot macaroni kunnen genieten, want de stroom was er weer! Nu heb ik ook even de gelegenheid om mijn eerste reisverslag op de site te zetten.
Het is nu nog wel allemaal even behelpen, als er geen stroom is en het internet op je zenuwen werkt, maar daar zullen we ongetwijfeld vanzelf aan wennen. Jullie zien vanzelf wel weer een nieuw verhaaltje van mij verschijnen.
Tot gauw, liefs.
Adres:
Corinne Hilbers
Diocese of Chipata
P.O. BOX 511235, Chipata, Zambia
Mobiel:
+260(0)978013479
De eerste twee dagen dat we hier waren, hebben we al zoveel gezien en gedaan. Ik dacht bij mezelf, hoe moet ik al die geweldige indrukken en ervaringen in mijn hoofd opslaan om vervolgens aan het eind van de dag op papier te zetten en ook met jullie te kunnen delen?! Ik heb er maar een schrift bij gepakt en ben gaan schrijven. Het doet wel goed om op die manier het hoofd weer even leeg te spoelen om vervolgens weer te vullen met nieuwe indrukken! Maar, ik zal jullie sommige belevenissen en details besparen, om er geen eindeloos lang reisverslag van te maken.. hoop ik… Ten slotte zou ik dan bij terugkomst ook helemaal niets meer te vertellen hebben! Ik zal ook af en toe een foto of filmpje toevoegen, zodat jullie er hopelijk enigszins een heel klein beetje meer beeld bij krijgen.
Tot nu toe zijn we vooral nog bezig geweest met Zambia leren kennen, écht leren kennen. Maandagavond, nadat we na de lange vlieg- en busreis eindelijk aangekomen waren in Chipata, werden we bij Father Mattias en Father Jakob, de priesters van het Bisdom, hartelijk verwelkomd met een uitgebreide Zambiaanse maaltijd, met soep, kerrierijst, nsima (soort stevige substantie van warm gemaakte maïsmeel), pasta met groente, voor de liefhebbers kip en vis, salade en als toetje een speciaal voor ons gemaakte welkomsttaart.
Ondertussen hadden we ook al even kennis gemaakt met onze huisgenoten, een Amerikaan, drie Duitsers, een paar spinnetjes iets groter dan ik gewend ben, een ongeveer 25cm lange hagedis en de eerste van vele kakkerlakken zo groot als een speelgoedautootje (en zo bewegen ze zich ook voort…).
Het sanitair is overigens ook uiterst luxe, in vergelijking met de 'poecriba' die ik vorig jaar gewend was. Prima toiletpotten en heerlijke verfrissende douches boven je hoofd! Hierover zal ik niet verder in detail treden, je ziet het wel op de foto’s/filmpjes.
De eerste nacht prima doorgebracht. Ik wel, anderen hadden last van de warmte, reizigersdiarree of mijn geklets.. ik moet kennelijk nog even wennen aan dit nieuwe bed. Dinsdag hebben we de stad verkend. ‘s Ochtends eerst weer heerlijk ontbeten bij de Fathers, waarna we naar de bank gingen om de eerste kwacha’s (het Zambiaanse geld) te pinnen en onze weg te vervolgen naar de Spar om een sim-kaart en ‘talktime’ te kopen. Het adres en mijn Zambiaanse telefoonnummer staat onderaan deze blog. Verder zijn we naar Shoprite, de iets goedkopere supermarkt, en de markt geweest. Veel herkenbare geuren, geluiden en kleuren: de gedroogde vistorens, die even erg stinken, de mooi opgestapelde fruit- en groentesoorten en de Zambianen die je achter je rug om ‘mzungu’ (blanke) hoort zeggen.
Na de lunch hebben we nog een rondje stad gedaan en onderweg een mooie chitente (omslagdoek) gekocht. Het bijzondere van deze middag was (ook) het feit dat het in een keer heel hard ging regenen! Nu al! Het regenseizoen hoort normaliter een maand later te beginnen. Wel verfrissend. En dan regent het ook niet een klein beetje, het ging gepaard met onweer en hagel! We waren net op tijd om te schuilen bij de golfclub, voor een flesje bier. Bizar om te zien dat het in het droge Afrika toch zo hard kan regenen.
Gisterenavond wilden we onze eerste maaltijd klaarmaken: macaroni. Maar door de hevige regen en onweer was de stroom uitgevallen, dus deed ons fornuis het niet. Onze huisgenoten meenden dat de stroom na ongeveer 1,5 uur wel weer zou terug komen, maar uitgerekend in onze situatie liep dit gemiddelde met een uur uit. Ondertussen waren we maar met een broodmaaltijd begonnen. Bij kaarslicht dineren en kaartspelen is echter ook zeer sfeervol!
De eerste avond hebben we ook grotendeels met de Amerikaan Jo en de Duitser Stefhan doorgebracht en hebben we de Duitse versies van de Black Stories ‘Broodje Albatros’, ‘Romeo en Julia’ en ‘De man in de telefooncel’ gedaan. Erg komisch.
Woensdag hebben we kennisgemaakt met onze lokale contactpersonen, de ‘teachers en sisters’, en hebben we een rondleiding gekregen langs de scholen waar we aan het werk zullen gaan. Je smelt gewoon weg als je al die zwarte koppies door de ramen en open deuren naar je ziet gluren en als je zwaait, zwaaien ze met een brede glimlach terug.
’s Avonds hadden we wederom geen stroom, dus maakten we maar weer een broodmaaltijd klaar. We zeiden tegen elkaar, zodra de lamp weer aan gaat zetten we het fornuis aan en maken we macaroni!
Vandaag, donderdag 27e, heb ik met Peter (onze landencoördinator/docent, die 4 okt. weer terug gaat naar Nederland), Fabiënne en Jotte (studenten Psychomotorische therapie: PMT) Cheshire Home (soort opvangtehuis voor lichamelijk beperkte kinderen) en Hillside Basic School (basisschool met o.a. special needs-klassen) bezocht. We hebben afgesproken dat ik maandag met een verstandelijk beperkt jochie aan de slag ga bij Cheshire Home en dinsdag ga ik observeren in de special needs-klassen van Hillside b.s.. Ik heb er zin in!
Vanmiddag hebben we ook eindelijk van een heerlijke pot macaroni kunnen genieten, want de stroom was er weer! Nu heb ik ook even de gelegenheid om mijn eerste reisverslag op de site te zetten.
Het is nu nog wel allemaal even behelpen, als er geen stroom is en het internet op je zenuwen werkt, maar daar zullen we ongetwijfeld vanzelf aan wennen. Jullie zien vanzelf wel weer een nieuw verhaaltje van mij verschijnen.
Tot gauw, liefs.
Adres:
Corinne Hilbers
Diocese of Chipata
P.O. BOX 511235, Chipata, Zambia
Mobiel:
+260(0)978013479
-
27 September 2012 - 18:11
Manon:
Hee Corinne!
Wat leuk geschreven je eerste reisverslag, ik ga je zeker volgen ;).
Superleuk en herkenbaar hoe je het omschrijft.
Succes, maar vooral héél veel plezier in Zambia! Er lekker van genieten!!
Liefs, Manon -
27 September 2012 - 18:31
Rebecca:
He Corinne,
Mooi dat jullie veilig zijn aangekomen.
Ik kom je niet opzoeken, hoor, met al die 'huisdieren' die beschrijft. Niks voor mij. Maar ben wel heel blij met je opgewekte verhaal.
Heel veel plezier, sterkte en Gods zegen met je verblijf daar.
Veel liefs, Rebecca E -
27 September 2012 - 18:58
Dorien Gerds:
Hee Corinne,
Wat super om zulke verhalen van je te horen! Het begint hier ook alweer te kriebelen, haha! Ik hoop dat je het daar heel leuk gaat hebben (ongetwijfeld) en dat je daar veel mag betekenen!!
Liefs en God's zegen,
Dorien -
27 September 2012 - 20:14
Marloes Groendijk:
Yes! Je eerste echte Zambiaanse bericht! Wat super om van je te horen en je verhaal te lezen. Het klinkt allemaal heel mooi. En wat leuk om al die herkenbare dingen te horen als vistoren, poecriba, mzungu's en kwacha's! Stiekem probeer ik me nu ook voor te stellen hoe het is. Maar de regen..? Dat is toch iets heel nieuws! ;) Wat tof dat je vandaag zoveel dingen al hebt kunnen bekijken en komende week gelijk aan de slag kan gaan. Heel veel succes en plezier!
Dikke kus! Marloes
-
27 September 2012 - 22:11
Arjen:
Wouw wat een verhaal! Blijf zo door schrijven, dan kun je over 4 maanden een 'bestseller' uitgeven.
"k ben erg benieuwd naar foto's en filmpjes als ik je verhaal lees!
Ik vind het nog steeds wennen dat jij aan de andere kant van de wereld zit te studeren! En dan Afrika nog wel..... ;-)
Geniet ervan en laat ons mee genieten via je blog!
Groetjes, broer
-
28 September 2012 - 18:46
Marlies:
Hee lieve Cor!
Super om je verslag te lezen, probeer idd een beeld te vormen :P Kan ook niet wachten tot de foto's en filmpjes :)
Is de eerste week een beetje bevallen? Al veel mogen/kunnen doen?
Hopelijk horen we snel weer van je.
Heeeel veel succes en plezier nog :D
Dikke kus Marlies!
PS. ben je wel in het boekje van Inge B aan het schrijven hihi ;)?! -
30 September 2012 - 11:43
Petra:
Hej Corinne!
Fijn om te horen dat jullie goed zijn aangekomen, en wat een verhalen nu al. Je schrijft erg leuk:)
Morgen begint dus het echte werk. Ik wens je een hele fijne 1e werkweek toe!
Tot horens en een dikke knuffel!
Liefs,
Petra
-
30 September 2012 - 11:43
Petra:
Hej Corinne!
Fijn om te horen dat jullie goed zijn aangekomen, en wat een verhalen nu al. Je schrijft erg leuk:)
Morgen begint dus het echte werk. Ik wens je een hele fijne 1e werkweek toe!
Tot horens en een dikke knuffel!
Liefs,
Petra
-
30 September 2012 - 11:43
Petra:
Hej Corinne!
Fijn om te horen dat jullie goed zijn aangekomen, en wat een verhalen nu al. Je schrijft erg leuk:)
Morgen begint dus het echte werk. Ik wens je een hele fijne 1e werkweek toe!
Tot horens en een dikke knuffel!
Liefs,
Petra
-
30 September 2012 - 13:49
Nelli:
Wat een gezellig verhaal vanuit het verre Zambia, zo blijven we prima op de hoogte van je belevenissen.
Zorg goed voor jullie "huisdieren" weer eens wat anders dan de hier gebruikelijke hond of kat!!
Wat ik in Zambia niet had verwacht is een golfclub, zo zie je maar weer.
Heel veel succes en plezier in je werk, dat die koppies maar vaak een brede lach kunnen tonen samen met die "mzungu"
Liefs Nelli -
02 Oktober 2012 - 16:39
Margriet:
Nou, je weet ons echt mee te nemen in je wereld daar. Lezen is smullen en ja, het boek moet er echt komen in welke vorm dan ook.
Ik geniet van je
Margriet -
16 November 2012 - 14:44
Harmique:
Wauw, wat een toffe foto's!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
